BELKİ DE…

Duygularımı koparıp koparıp attığım bu satırlarımdan başka hiçbir şeyim ya da hiç kimsem yok belki de.  Ne kadar kussam da benliğimin yaralarını hep acıya çıkan bu sözcüklerle, belki de bir anlama kavuşamayacağım ya da daha da anlamsızlaşacağım. Anlamsızlık, yoklarken durmadan beni, gitgide kayıp ve sefil bir yolculuğun kıyısında demir alacağım. Uzatırken elimi inatla, çırpınırken tüm iyi niyetimle dipsiz bir boşluğun içine düşeceğim. Ruhum büyük bir … Continue reading BELKİ DE…

“SONSUZLUK VE BİR GÜN” FİLMİ ÜZERİNE

Geçmiş ve şimdiye uzanan sonsuz bir yolculuğa dayanır Alexandr’ın hayatı. Son günlerini yaşayan bir şairdir o ve uzun zamandır yarım kalmış bir şiiri tamamlamaya çalışır; hayatı da yarım kalacaktır belki. Yarım kalmış bir şiirin izini sürerken geçmişe dair eksik kalmış ya da anlamlandıramadığı an kırıntılarını da hafızasında evirip çevirir ve böylece o an sonsuza ulaşır. İnsan, içinde hep sonsuzu mu yaşar? Geçmişte yaşadığı bir anı … Continue reading “SONSUZLUK VE BİR GÜN” FİLMİ ÜZERİNE

“KABUK ADAM” ÜZERİNE…

27 Mart 2024  Hayatta alınan kararlar, yapılan tercihler kadar zamansız dile gelmiş ya da söylenememiş sözlerin de bir o kadar önemi vardır. En kötüsü de sonucu yaşamadan bilememektir. Geriye illaki pişmanlıklar ve hayal kırklıkları kalır; varoluşumuzun bir oyunudur bu bize. Her sayfası büyük bir duygu yoğunluğu taşıyan Aslı Erdoğan’ın ilk kitabı olan Kabuk Adam, en çok da bu varoluş oyununu gözler önüne serer. Yalnızlık, korku, … Continue reading “KABUK ADAM” ÜZERİNE…

HAYATIMIN SON ZAMANLARINA DAİR KIRIK DÖKÜK BİRKAÇ CÜMLE…

Her şeyin eskisi gibi olmasını o kadar çok isterdim ki, eskisi gibi aynı hayatın içinde yan yana olunan o zamanları, her şeyin daha güzel olduğu o zamanları, belki de sadece benim için kıymetli olan o zamanları… Ama, bu zamanları sil baştan yaşayamayacak o kadar çok sonu acıya çıkan eylem ve söz bıraktık ki. Bazılarını hiç unutamayacağım. “Bıraktık” diyorum. Belki hiçbir şeyin sorumlusu ben değilim ama … Continue reading HAYATIMIN SON ZAMANLARINA DAİR KIRIK DÖKÜK BİRKAÇ CÜMLE…

KAYBOLMAYACAK ZAMANA ADANMIŞ BİR MEKTUP…

14 Ağustos 2022 Saat 02.23 Uyuyamadığım bir gecenin koynunda kalbim büyük bir üzüntü içindeyken yazıyorum bu satırları sana. Şimdiye kadar olamadığım en yalın ve en açık cümlelerimle içimdekileri anlatmaya çalışacağım. Bunu becerebileceğimi ümit ediyorum. Hiçbir üzüntümün sebebi sen değilsin. Öncelikle bunu söylemek istiyorum. Omuzlarında kaldıramayacağın bir yükü taşıdığını ve ne yapacağın konusunda bocalayıp durduğunu görüyorum. Bana ne hissettiğini, ne düşündüğünü, iç dünyanda nelerle savaştığını bunları … Continue reading KAYBOLMAYACAK ZAMANA ADANMIŞ BİR MEKTUP…

ÖLÜMLÜ BİRİNDEN ÖLÜMSÜZ ZAMANA SON NOTLAR …

17 Kasım 2022. Saat 03.41 Duygularımı bir bir, bir zehir gibi akıtırken bu kusmalara son noktayı koyunca saat kaça ulaşır bilmiyorum. Bu satırlarla her şeyi anlatmaya yetecek gücüm var mı ya da bölük börçük bu halimi anlatmaya sözcükler yeter mi kestiremiyorum. Ezberlenmiş, bildik cümlelerle içimi dökmek; isteyeceğim son şey ama hep aynı bitimsiz acılar yoklayıp duruyor beni. Çaresizce kimsenin bilmediği, anlamadığı ve hatta umursamadığı bir … Continue reading ÖLÜMLÜ BİRİNDEN ÖLÜMSÜZ ZAMANA SON NOTLAR …